Człowiek-Legenda, Gitarowy Filozof, Ojciec Załogi
Data urodzenia: maj 1984 (dokładny dzień to jedna z największych tajemnic współczesnej biografistyki). Wiadomo, że stało się to w Strzelinie, gdzie narodził się przyszły heros rockowych scen.
Rychu od najmłodszych lat był skazany na muzykę – los tak chciał, a ojciec chrzestny przypilnował, żeby młody talent nie marnował się na podwórkowych wygłupach. Już jako dziewięciolatek rozpoczął naukę gry na gitarze, pilnie ćwicząc kawałki swoich idoli. Co ważniejsze, równolegle trenował kultowe „headbanging”, bez którego żaden szanujący się rockman nie miałby racji bytu. Połączenie tych dwóch umiejętności uczyniło z niego maszynę do dostarczania gitarowych uniesień.
Muzyczna Odyseja
Zanim dołączył do załogi 4dzików, przeszedł przez różnorodne projekty muzyczne, każdy bardziej kolorowy niż poprzedni:
- Zakaz Plakatowania – heavy punkowy folk rock z nutką nieprzewidywalności.
- Hmon – klasyczny rock/hard rock, gdzie zespół zdobywał laury w Coveromanii Radia Wrocław.
- WWP (Wrocławska Wielka Płyta) – hard rock z domieszką betonu, dosłownie i w przenośni, zwycięzca Rock Battle of Barcja.
- Ledvo Sapiens – projekt tak płodny, że przez 13 lat istnienia zdążył przyjąć różne twarze: Nudni Kolesie, John Lenor i Yoko Omo. Tu Rychu eksplorował rap metal i funk rock, udowadniając, że gitara nie zna granic.
Równolegle zahaczył o inne muzyczne eksperymenty: chilloutowo-ambientowy Sundial Aeon, czy alternatywny Playground.51. Wszędzie zostawiał swój ślad – brzmienie, które trudno zapomnieć.
Sukcesy, czyli Lista Chwały
Rychu nie tylko grał, ale i triumfował:
- Najlepszy muzyk przeglądu FAMA we Wrocławiu.
- Zwycięzca Rock Battle of Barcja z WWP.
- Finalista i ulubieniec jury w Gostyńskich Rockowaniach.
- Finalista Bitwy Przebojów Radia Wrocław.
- I wreszcie – przetrwał 13 lat z członkami Ledvo Sapiens (to wymaga nadludzkiej cierpliwości).
Dyskografia – Kolekcja Brzmień
- Zakaz Plakatowania – pump’R’nikiel
- Hmon – Cooropathnick
- Ledvo S
- apiens – KaSeTa
- WWP – Beton Surowy
Gościnne występy:
- Sundial Aeon – Hybrydisy
- Playground.51 – Frajerzy Bez Klasy
- Szyndżyn Projekt
Życie Zawodowe
Na studiach Rychu prowadził rockową audycję w undergroundowej stacji radiowej. Jego talent szybko dostrzegło Polskie Radio Wrocław, ale zmiana politycznych wiatrów kazała mu szukać nowych wyzwań. Pracował jako:
- Szef sali prób muzycznych,
- Nauczyciel gry na gitarze w szkole muzycznej,
- Sprzedawca ekskluzywnych alkoholi (z takim podejściem do rocka, to naturalny kierunek).
Dziś – od lat – zawodowo uszczęśliwia i nagradza, łącząc pasję z profesjonalizmem.
Prywatnie – Dzik z Duszą
- Wielbiciel zwierząt – od tych do pogłaskania po te na talerzu.
- Koneser domowych trunków – fermentacja to sztuka.
- Kolekcjoner gitar – obecnie „tylko” kilkanaście ulubionych egzemplarzy, ale każda musi być Les Paul’em.
- Fan motoryzacji – zwłaszcza silników w układzie V, bo zwykłe „rzędówki” to za mało.
- Prokrastynator – w tej dyscyplinie Rychu zdobywa złoto.
- Ojciec trójki dzieci – prawdziwy rockowy superbohater.
Sprzęt, czyli Święty Graal
- Mesa Boogie Single Rectifier Rect’o’verb 50 – dla mocy i klarowności.
- 2011 Gibson Les Paul Standard + – bo klasyka jest wieczna.
- 2012 Gibson Midtown Custom NA – elegancja i dzikość w jednym.
- Yamaha Studio Lord Standard ’80 – vintage w najlepszym wydaniu.
- Efekty: Dunlop, Boss, Friedman i inne – bo brzmienie wymaga odpowiedniej alchemii.
Rychu to człowiek, który w muzyce widzi filozofię życia, a w gitarze – sposób na podbój świata. 4dziki? Bez Rycha to jak scena bez dźwięku. 🎸🐗